Ekspresja sceniczna jest dla potencjalnego artysty szalenie ważna. Pozwala mu bowiem nie tylko na zaprezentowanie swoich umiejętności i zaprezentowanie swojej twórczości przed szerszą publicznością, ale również na swego rodzaju ukazanie skrywanych emocji oraz pozwolenie sobie na podjęcie próby walki ze swego rodzaju tremą sceniczną. Nie jest to z pewnością łatwa rzecz i wymaga od nas sporej odwagi, czasem nawet sporego wysiłku psychicznego.
Wymaga zaangażowania odpowiednich emocji i umiejętności wydobycia ich z siebie, ukazania ich tuż przed publicznością. Wymaga zapewne również walki za stresem, ale walki, która w momencie swojej wygranej doprowadza nas do celu i sprawia, że czujemy się spełnieni artystycznie i dumni z samych siebie. Artysta musi zdobyć się w sobie i pozyskać tę siłę otwarcia do publiczności, aby móc faktycznie odczuć dumę z samego siebie, poczuć satysfakcję z pracy nad rozwojem swoje artystycznej drogi. Na scenie dostaje bowiem czasem nawet i niepowtarzalną, jedyną w swoim rodzaju szansę faktycznej ekspresji wszystkich swoich emocji oraz ukazania publiczności wnętrza swojej duszy, zalążka swojej wrażliwości.